รู้แ้จ้งดุจ ยามดึก ได้ประทีป
บ้านมืดมิด พลันแจ้ง แสงสุกใส
ตนเองนี้ ชาตินี้ ไม่ช่วยไว้
ชาติใดได้ ช่วยตน พ้นว่ายเวียน
หนึ่งจะเตือน เมธี เร่งบำเพ็ญ
อย่ามัวเล่น เพลินหลง โลกีย์สี
เรื่องทางโลก โรยรา ดั่งมาลี
เหมือนราตรี หลับฝัน พลันหายไป
ใบหน้าวัย วัยก่อน กลายแก่เฒ่า
ผมก็ขาว โรยลง ไม่คงได้
ตรากตรำกาย ยากเข็ญ เป็นทุกข์ใจ
พลันกำหนด สุดท้าย ได้มาถึง
ทุกสิ่งซึ่ง หวงแหน ต้องทิ้งไว้
ไม่บำเพ็ญ จึงพลาด ทางควรไป
สิ้นร่างกาย รอใหม่ กี่หมื่นปี
ปราชญ์เมธีทั้งหลาย โลกเรานี้เป็นเพียงสถานทางผ่านอยู่ได้ไม่นานเราก็จะต้องจากไป สังขารร่างกายของเราก็เช่นกัน หากไม่รีบใช้ประโยชน์บำเพ็ญเพื่อไปสู่ชีวิตที่เป็นอมตะแล้ว วันใดที่สูญสิ้นกายนี้ไป คิดหรือว่าอีกเืมื่อไรจะได้กายเช่นนี้อีก ขอจงกลับใจให้เห็นสัจธรรม จะได้พบความสุขอันแท้จริง
สองจะเตือน เมธา "อนิจจา" จงหลบ
โลกกามภพ ไม่คง จงอย่าหลง
หากวันใด ยมบาล ท่านเจาะจง
เรียกชีพปลง กายเนื้อ เหลือซากกลี
สุดที่รัก ห่วงหา มาด้วยไหม
ตัวต้องไป เดียวดาย ในเมืองผี
ลูกหญิงชาย ไม่อาจ ช่วยสักที
ตายแทนที่ มีแต่คร่ำ ร่ำไห้กัน
ดูทีหรือ สรรพสิ่ง ดั่งความฝัน
โลกวุ่นกัน ควรไหม ให้บอกขาน
ยากดีจน เบื้องบน ดลจัดการ
ส่วนสุขศานต์ เศร้าหมอง ของเราเอง
ปราชญ์เมธีทั้งหลาย ให้หลบหนีสิ่งซึ่งเป็นอนิจจัง คือความไม่จีรังยั่งยืน ไม่อาจยึดเหนี่ยวไว้ได้ตลอดไป จงเร่งหาหนทางวิถีที่จะพาตนให้หลุดพ้นเถิด
สามขอเตือน บัณฑิต คิดเพียรธรรม
วิสุทธิอาจารย์ ติดตาม หนทางเร่ง
ความเป็นตาย ต่างช่วย ด้วยตนเอง
ใครหรือเก่ง ช่วยใคร ได้เสี้ยวคน
กุศลซื่อ บาปร้าย ใช่ใครผัน
ตนรู้ทัน ปรับใจ ได้เหมาะสม
จะดีชั่ว สุดท้าย สนองตน
หนีไม่พ้น นานไป ได้เห็นกัน
คนชั่วร้าย ตายลง ส่งขุมลึก
คนสำนึก รู้ธรรม คือสวรรค์
ดูทีหรือ เพีียรธรรม ดีกว่ากัน
ไม่หวาดหวั่น พญายม ไม่ปรานี
ท่องสัจจะ คาถา ศรัทธาถึง
ยามค่ำคืน ผีร้าย หลบหายหนี
เร่งเรียนรู้ แยบยล ฌาณจงดี
ช่วยน้องพี่ พร้อมกลับ กราบองค์ธรรม
ปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย จงเร่งหาวิุสุทธิอาจารย์ เบิกชี้ให้เห็นธรรมญาณจิตแท้แห่งตน จิตแท้จะพาให้เห็นสัจธรรม นำไปสู่องค์ธรรมแดนนิพพาน
สี่เตือนให้ วิญญู รู้คนบุญ
ผู้สร้างคุณ ความดี มานานล้ำ
ชายมุ่งเลียน "เซียงจื่อ"* อรหันต์
หญิง "เมี่ยวซ่าน"* เลียนจน พ้นโลกีย์
ตัดให้ขาด ชื่อลาภ รักลุ่มหลง
ใจมั่นคง บำเพ็ญ หนี่งเต็มที่
ชายอาจได้ อรหันต์ ในทันที
หญิงได้ดี บรรลุสู่ คู่ "กวนอิมฯ"
อรหันต์ เป็นไป จากชายคน
"องค์กวนอิม" ได้หลุดพ้น จากคนหญิง
อรหันต์ ไปจาก คนจริงจริง
ไม่เป็นจริง เพราะไม่ ใฝ่บำเพ็ญ
แต่โบราณ หญิงชาย มากมายมา
เป็นพุทธา อรหันต์ แล้วให้เห็น
อย่าย่ำยี ตัวต่ำ ทำกรรมเวร
มุ่งบำเพ็ญ ไม่หวั่น ผัันศรัทธา
................................................
หมายเหตุ เซียงจื่อ คือ ท่านหันต้าเซียน หนึ่งพระองค์ในกลุ่มแปดเซียน
เมี่ยวซ่าน คือ พระโพธิสัตว์กวนอิม
วิญญูชนผู้รู้ตื่นใจทั้งหลาย จงอย่าได้ประเิมินตนต่ำทราม ทุกคนมีโอกาสบรรลุธรรมชั้นสูงได้ทั้งนั้น การจะเป็นไปได้อยู่ที่ใจมั่นคงเป็นธงไชย
พระอรหันต์(ต้าเซียน) "หันเซียงจื่อ" (หนึ่งในแปดเซียน) พระอวโลกิเตศวร "กวนอิมฯ" ล้วนเป็นแบบอย่างอันดีงาม
ห้าเตือนปราชญ์ เร่งสร้าง คุณธรรม
สุขเหลือล้ำ แม้นได้ ทางใหญ่แท้
อายุมาก บำเพ็ญ บุญปรกแผ่
หนุ่มสาวแน่ รุ่งเรือง บำเพ็ญดี
คนร่ำรวย บำเพ็ญ บุญยิ่งใหญ่
คนเข็ญใจ บำเพ็ญ เปลี่ยนราศี
คนมีลูก บำเพ็ญ ลูกจะดี
ส่วนคนที่ เดียวดาย ได้บุญนำ
คู่ผัวเมีย บำเพ็ญ คู่วาสนา
บุญต่างพา ส่งผล กุศลล้ำ
ต่างบรรลุ เพียบพร้อม คุณธรรม
ต่างหนุนนำ บุญญา ปรากฏกัน
สาธุชน ชายหญิง จงสำนึก
ผลผลึก โพธิญาณ คืนสวรรค์
ประทับบน ชั้นเก้า บัวบัลลังก์
เกษมสันต์ วิมุติ สุขกาลนาน
ปราชญ์ทั้งหลายพึงรู้เถิดว่า อาภรณ์ใดๆ ในโลกนี้ที่จะเหมาะเจาะงดงามสำหรับคนทุกเพศทุกวัน ทุกเมื่อทุกกาล ทุกฐานะพร้อมกันนั้นไม่มี
บัดนี้วิถีอนุตตรธรรม บวชจิต บำเพ็ญได้ในครัวเรือนได้โปรดสู่ทุกผู้นาม เสมือนอาภรณ์อันงดงามประดับกายได้ทุกคนงามเหมาะสมทั้งครอบครัว จงภาวนาขอให้ได้รับไว้อย่าได้รั้งรอ
ขอบพระคุณท่านผู้ลงให้ศึกษาค่ะ
ตอบลบกั่นเซี่ยเทียนเอินซือเต๋อ เซี่ยๆเหล่าซือฉือเปย
ลบ