วันอังคารที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2556

"เมื่อโลกเบิกฟ้าสว่างแจ้ง ก็ได้กำหนดทศพุทธปกครองแพร่คำสอน" - คัมภีร์อิ้งเจี๋ยจิง


คัมภีร์อิ้งเจี๋ยจิง จารึกไว้ว่า...
"เมื่อโลกเบิกฟ้าสว่างแจ้ง ก็ได้กำหนดทศพุทธ(พระพุทธเจ้าสิบพระองค์) ปกครองแพร่คำสอน"

(พระพุทธเจ้าเจ็ดพระองค์แรก ทรงทำหน้าที่ปกครองพัฒนาจิตใจชาวโลก สามพระองค์สุดท้ายเก็บงานฯ เก็บธรรมญาณที่บำเพ็ญสมบูรณ์แล้ว)

ก่อนกำเนิดโลก ในมหาจักรวาลปรากฏกลุ่มหมอกควันเป็นธาตุคละเคล้ารวมตัวเป็นกลุ่มใหญ่ ไม่มีเสียง ไม่มีกลิ่น ไม่มีนามใดให้เรียกขาน

ต่อมาธาตุคละเคล้านั้นก็กระจายแยกตัวออกจากกัน จึงเริ่มมีฟ้าดินอย่างชัดเจน
(กำเนิดกาลของโลกแต่ละระยะ อาศัยสิบสองนักษัตรเป็นเครื่องหมายในการนับ)

เริ่มกำหนดกาลชวด บรรยากาศภายนอกที่ห่อหุ้มธาตุคละเคล้ากลุ่มใหญ่นั้นเริ่มกระจาย เรียกว่า "เบิกฟ้า"

กำหนดกาลที่สองคือฉลู เริ่มก่อเกิดพื้นฐานความมั่นคงของ "แผ่นดิน"

กำหนดกาลที่สามคือขาล เป็นกำหนดกาล "กำเนิดมนุษย์"

คนเดิมจึงได้ลงมาในโลก ปลูกฝังรากฐานมนุษยชาติ
ครั้งนั้น มนุษย์เป็นเพียงสัตว์โลกชาวป่าโง่เขลา ไม่แตกต่างจากสัตว์ ไม่อาจปกครองโลก มีคนจึงเหมือนไม่มีคน โลกจึงไม่เป็นโลก

จนกระทั่งกำหนดกาลที่สี่คือ เถาะ เบื้องบนจึงส่งพุทธบุตรลงมาปกครองโลก

  • ปฐมพุทธา อุบัติมายังทิศทักษิณ (ใต้) พระนามว่า ชื่อไอ้ฝอ ปกครองธรรมกาลอยู่หกพันปี
  • ทุติยพุทธา อุบัติมายังทิศอุดร (เหนือ) พระนามว่า เซิงอวี้จื่อ ปกครองธรรมกาลอยู่สี่พันแปดร้อยปี
  • ตติยพุทธา อุบัติมายังทิศบูรพา (ตะวันออก) พระนามว่า เจี่ยซันซุน ปกครองธรรมกาลอยู่สามพันเจ็ดร้อยยี่สิบปี
  • จตุพุทธา อุบัติมายังทิศประจิม (ตะวันตก) พระนามว่า อิ่วจั่งเกิง ปกครองธรรมกาลอยู่เจ็ดพันแปดสิบปี
  • เบญจพุทธา อุบัติมายังทิศพายัพ (ตะวันตกเฉียงเหนือ) พระนามว่า คงกู่เิสิน ปกครองธรรมกาลอยู่ห้าพันสองร้อยแปดสิบสี่ปี
  • ฉพุทธา อุบัติมายังทิศอาคเนย์ (ตะวันออกเฉียงใต้) พระนามว่า หลงเอี่ยซื่อ ปกครองธรรมกาลอยู่ห้าพันห้าร้อยสิบหกปี
  • สัตตพุทธา อุบัติมายังทิศอีสาน (ตะวันออกเฉียงเหนือ) พระนามว่า จี้เทียนฝอ ปกครองธรรมกาลอยู่ห้าพันแปดร้อยปี
หลังจากเจ็ดพระพุทธาแล้ว สามพระพุทธามาเก็บงาน
  • พระทีปังกรพุทธเจ้า อัฐมพุทธา หยานเติงกู่ฝอ สนองวาระในธรรมกาลยุคเขียว เป็นธรรมกาลแรกที่เริ่มเก็บงาน เปิดงานชุมนุมพระอริยะสระโบกขรณี (สระบัว) (เหยียนฉือ) ปกครองธรรมกาลอยู่หนึ่งพันห้าร้อยปี
  • พระศากยพุทธเจ้า นวมพุทธา ซึเจียเม่าหนี สนองวาระในธรรมกาลยุคแดง เก็บงานในธรรมกาลที่สอง เปิดงานชุมนุมพระอริยะคิชฌกูฎ (หลิงซัน) ปกครองธรรมกาลอยู่สามพันปี
  • บรรพพุทธาเมตเตยยะ ทศมพุทธา หมีเล่อกู่ฝอ สนองวาระในธรรมกาลยุคขาว เก็บงานในธรรมกาลที่สาม เปิดชุมนุมพระอริยะนาคะภัทรประทีป (หลงฮว่า) ปกครองธรรมกาลอยู่หนึ่งหมื่นแปดร้อยปี 
เมื่อถึงกำหนดกาลมะแม ก็สิ้นสุดวาระปกครองโลกครบถ้วน
กำหนดกาลวอก เก็บญาณเดิมกลับคืนไป
กำหนดกาลระกา มนุษย์โลกคืนสู่ความว่างเปล่า
จนถึงกำหนดกาลกุน โลกจักรวาลกลับคืนสภาพ เป็นธาตุคละเคล้าอลวน

ครบรอบกำหนดโคจรในหนึ่งธรรมกาล (หนึ่งแสนสองหมื่นเก้าพันหกร้อยปี)

ขณะนี้ เป็นกำหนดกาลมะเมียคาบเกี่ยวมะแม
พระศากยพุทธเจ้านวมพุทธา เข้าสู่ปรินิพพานแล้ว
วิถีธรรมยุคสุดท้ายกำลังถ่ายทอดสู่ชาวโลก

     ด้วยเหตุที่ชาวโลกมิได้รับสัทธรรมนำพา อีกทั้งใจคนเสื่อมทรามลงทุกวัน คุณธรรมสูญสิ้น ปรากฏความวุ่นวายให้เห็นมาช้านาน พุทธาลัยนี้จึงสนองพระโองการเบื้องบน เหล่าเทพพรหมก็ขะมักเขม้นวุ่นกันทั้งวันทั้งคืน เพื่อเตรียมงานที่ทศมพุทธาบรรพพุทธาเมตเตยยะ จะเสวยอายุกัปในกำหนดกาลสุดท้ายนี้เป็นการลุล่วงพระภาระศักดิ์สิทธิ์ในการปกครองโลก เสร็จสิ้นตามกำหนดครบถ้วนสิบพระพุทธาบริบูรณ์ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น