น้ำ...กอปรด้วยคุณธรรม
ท่านอริยปราชญ์เหลาจื่อ เขียนคำนิยามเกี่ยวกับน้ำไว้ว่า กุศลสูงเยี่ยงน้ำ ด้วยน้ำให้คุณต่อสรรพสิ่ง โดยไม่เบียดบัง
บรมครูขงจื่อให้คำนิยามไว้ว่า น้ำกอปรด้วยคุณธรรมห้าประการ
น้ำเป็นกระแสไหลไม่หยุดยั้ง นำความชุ่มฉ่ำไปสู่ชีวิตทั้งหลาย เหมือนมีเมตตาธรรม
น้ำไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ไม่ขัดขืนฝืนทวน เ้ข้ากับลักษณะที่รองรับ เหลี่ยมยาวอย่างไร ก็เป็นไปตามสภาพอันควร เหมือนมีทำนองคลองธรรม
น้ำยิ่งใหญ่ไพศาล มิอาจประมาณขอบเขตความลุ่มลึกกว้างไกล เหมือนมีสภาวะธรรมอันคุณาการ
น้ำโกรกจากหน้าผานับร้อยวาสู่หุบเขาใหญ่โดยไม่หวั่น เหมือนมีพลังความกล้าหาญ
น้ำเมื่อตั้งวางก็ราบเรียบ ไม่เอาเปรียบสูงต่ำ เหมือนรักษาวินัย ปริมาณที่เห็นเป็นเท่าใดก็เท่านั้น ไม่ต้องตัด หั่น บั่น ทอน เหมือนมีความเที่ยงตรง
น้ำซึมซาบ ซอกซอนถึงที่สุด เหมือนรู้พิเคราะห์ละเอียดลึกซึ้ง
ต้นน้ำจะเริ่มจากทิศตะวันตกเป็นที่ตั้ง เหมือนมีความมุ่งมั่นที่แน่นอน
น้ำจะตักขึ้นใช้สอย ถ่ายเทอย่างไรไม่ขัดข้อง เช่นนี้จึงชำระล้างสรรพสิ่งให้สะอาดหมดจดได้ อีกทั้งเหมือนรู้จักปรับสภาพให้เหมาะควร น้ำชอบด้วยคุณธรรมความดีมากมายดังกล่าว ฉะนั้นกัลยาณชนพบน้ำที่ใด จึงควรพินิจพิจารณา
มองน้ำจึงให้พิจารณาถึงต้นกำเนิดของน้ำ
อักษรจีนคำว่าใส ( 白 อ่านว่า ไป๋ ) กับ น้ำ ( 水 อ่านว่า สุ่ย ) รวมกัน คือ เฉวียน หมายถึง แหล่งน้ำ
แหล่งน้ำก็คือต้นน้ำ
ลำธาร กำเนิดจากต้นน้ำบนภูเขา จะไหลอยู่ทั้งวันทั้งคืนไม่ขาดสาย เีรื่อยลงไปบรรจบทะเล แม่น้ำ ลำคลอง นับร้อยโดยดุษณี
ผู้มีจิตงดงามดังน้ำ จึงมีสภาวะธรรมเช่นต้นน้ำที่รินไหลไม่ขาดสาย และไม่เปลี่ยนแปลง ต้นน้ำไหลรินจึงเหมือนจิตที่ปีติท่วมท้นด้วยคุณธรรม
ผู้ใฝ่ธรรมทั้งหลายจึงพึงพิจารณาบำเพ็ญตนให้เหมือนน้ำใสที่ให้คุณนับร้อยต่อสรรพสิ่งทั้งหลายโดยไม่ว่างเว้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น